دوباره یه صبح دل انگیز دیگه . . .
ساعت 6 صبح اولین روز مهر ، من باید اولین روز مدرسه رو دیر نرسم .
سریع یه صبحونه ی مختصری خوردم و از خونه با وضو زدم بیرون .
تو محل همه تقریبا میدونستند که معلم شدم . حتما خواهرم شماره ی خانواده ی سعیدی رو نداشته که اونا رو توی مسافرت باخبر کنه
از مغازه بیرون اومدم و به اطرافم نگاه کردم ولی هیچ چیز خاصی نبود
داشتم اطرافم رو نگاه میکردم که چشمم افتاد به یه عمارت یزرگ . نمیدونم چرا ولی حس کردم صدا باید مربوط به اونجا باشه ، برا همینم راه افتادم سمتش . هنوز چند متری نرفته بودم که دوباره چراغای خیابون روشن شد . خواستم دوباره برگردم به مغازه و استراحت کنم ولی ته دلم انگار یه چیزی منو سمت امارت می برد . نمیدونم چه حسی ، شاید امید داشتم که اونجا کسی رو ببینم برا همین حرکت کردم .
از خیابون اصلی خارج شدم و دوباره وارد کوچه شدم . کوچه ها پیچ در پیچه ، همین جور که میرفتم به خونه های اطراف نگاه میگردم چراغی روشن نبود ،از خیابون اصلی دور شدمو نورش کم کم داشت محو میشد .
فضا وهم انگیز بود ، صدای قطرات ریز بارون تو ناودونای خونه ها به این مسئله دامن میزد ، یه مقدار ترسیده بودم . قدمهام رو
